Het dorp op de Veluwe waar ik woon heeft een verassend voorzieningenniveau en een actief verenigingsleven. Net als voorgaande jaren keek ik dan ook reikhalzend uit naar het programma van de Volksuniversiteit (waar blijft de werkgroep die ons ervan gaat overtuigen dat dit woord echt niet meer kan?). Behalve de meer artistiek georiënteerde cursussen op het gebied van stroschikken, dakpannen schilderen, zelf papier maken en leerlooien was ook het aanbod vreemde talen deze winter goed vertegenwoordigd. Spaans, Frans, Engels, Duits, Pools (nieuw!!) en zelfs vakantiefrans. Hiermee leer je dan de weg vragen in de campingsupermarkt.
Vreemd genoeg schitterde de op dit moment misschien wel belangrijkste vreemde taal door afwezigheid: Digi, er was zelfs geen cursus vakantiedigi. Toch is het onontkoombaar, de Digi-taal. Als je het niet spreekt raak je hopeloos achterop en kan je geen online boodschappen doen, niet die lelijke vaas van oma verkopen op Marktplaats, of erger nog, geen nieuw paspoort meer aanvragen bij de gemeente. De gemeenten zijn namelijk op alle fronten aan het digi-taliseren. Met name de serviceverlening wordt digitaler; wie heeft er nog geen DigiD? Het aanvragen van een bouwvergunning, sorry, omgevingsvergunning, het inkijken van het bestemmingsplan en zelfs je paspoort verlengen kan over niet al te lange tijd in elke gemeente alleen nog maar in de digitaal.
Voor de gemeenten is dit ook een spannende tijd. Je dienstverlening in digitaal, dat gaat vanzelf. Een vreemde taal leren vergt een hele organisatie. Om te beginnen moet je met zijn allen afspreken dat je die vreemde taal überhaupt wilt gaan leren. Dan begint het pas echt. Er moeten duidelijke afspraken worden gemaakt over de nieuwe taal. Welke betekenis hebben de woorden, wanneer gebruik je de vreemde taal en tegen wie en wanneer praat je gewoon in je moederstaal? Alle vertrouwde formulieren worden ver-digi-taald. We moeten met zijn allen op cursus om de taal te leren, iedereen moet meedoen, anders versta je elkaar niet meer na verloop van tijd.
Hele gemeenten iets nieuws te leren, woordenboeken schrijven en iedereen op cursus sturen vergt nogal wat van je organisatie. Gelukkig helpen verschillende overheidsinstanties met de woordenboeken en de taalcursus. Andere gemeenten hebben al ervaring opgedaan en kunnen zelfs cursus geven, kortom je staat er niet alleen voor.
Taal is nodig om te kunnen communiceren, maar dan moet je wel dezelfde taal spreken. Zeker als je ook veel communiceert zonder dat je bij elkaar in de buurt bent, Engels, Esperanto, Chinees? Hopeloos verouderd, de nieuwe wereldtaal is Digi-taal!
